- 1036 -

1354, 14 V, Wrocław (Wratislauia)

fer. quarta post dominicam Cantate

Konrad de Falkinhayn (Conradus), starosta wrocławski, stwierdza, że w jego obecności Heinczko z Bledzowa (Swarczinhorn), rycerz, nadał swej żonie Elżbiecie (Elyzabeth) wszystkie swe posiadłości znajdujące się w księstwie wrocławskim z zastrzeżeniem, iż nie wyjdzie ona powtórnie za mąż. Opiekunami w.w. Elżbiety mają być Konrad de Falkinhayn (Cunradus) oraz nieobecny przy sporządzaniu testamentu Jan de Porsnicz (Johannes). Starosta zatwierdza to nadanie.

Świadkowie: Maciej de Malheim (Mathia), Franczco de Somerveld, rycerze, Henryk de Molnsdorf (Henricus), Panczco Radag, Gunter Byrchin (Guntherus), Jan Budessin (Johannes), Jan Sechsbechir (Johannes).

Druk: CDS, IV, s. 19, nr 25.

Polska Akademia Nauk - Oddział we Wrocławiu - Prace Komisji Nauk Humanistycznych Nr 11 - Regesty Śląskie - tom II - 1349 - 1354 - Opracowali: Kazimierz Bobowski, Marek Cetwiński, Janina Gilewska-Dubis, Anna Skowrońska, Bronisław Turoń
Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź - Zakład Narodowy imienia Ossolińskich - Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk